پیری زودرس تخمدان با نام نارسایی زودرس تخمدان نیز شناخته می‌شود. در صورت بروز، چرخه‌های قاعدگی نامنظم شده و متوقف می‌شود. در این شرایط تخمدان‌ها دیگر استروژن و پروژسترون تولید نمی‌کنند و تخمک گذاری روی نمی‌دهد.
پیری زودرس تخمدان علت مشخصی ندارد. برخی علل احتمالی شامل:
- ناهنجاری‌های کروموزومی و ژنتیکی مانند سندرم ترنر
- بیماری‌های خودایمنی مانند تیروئیدیت یا بیماری آدیسون
- شیمی درمانی یا رادیوتراپی
- اختلالات متابولیکی مانند گالاکتوزمیا
- سمومی مانند ترکیبات شیمیایی و حشره کش‌ها
اولین علامت این مشکل، پریودهای نامنظم و ناباروری است. همچنین علائم پیری زودرس مشابه با علائم ناشی از یائسگی زودرس است. علائم این بیماری عبارت است از:
- گرگرفتگی
- تعریق شبانه
- تمرکز نامناسب
- کاهش میل جنسی
- درد حین نزدیکی
- خشکی واژن
درمان پیری زودرس تخمدان مشخص نیست اما برخی از علائم این بیماری با استفاده از برخی هورمون‌ها قابل درمان است. به این ترتیب هورمون درمانی کمک می‌کند:
- پریودهای فرد تنظیم شود
- تعریق شبانه و مقدار گرگرفتگی کاهش یابد
- سلامت استخوان‌ها تامین گردد
- احتمال باردار شدن تقویت گردد
عوارض:
کاهش مقدار استروژن ناشی از پیری زودرس فرد را مستعد ابتلا به پوکی استخوان و بیماری‌های قلبی می‌سازد. خانم‌های مبتلا به پیری زودرس بیشتر در خطر ابتلا به افسردگی قرار دارند. اگر پیری زودرس با شرایط ژنتیکی ارتباط داشته باشد در آن صورت خطرات بلند مدتی بر فرد و آینده فرزندان او دارد.
