کف لگن به مجموعه‌ای از عضلات گفته می‌شود که یک زنجیر یا حلقه در میان لگن ایجاد می‌کنند. این عضلات به همراه بافت‌های اطراف خود اندام‌های لگنی مانند رحم، مثانه یا روده را سر جای خود نگه می‌دارند تا این اندام‌ها بتوانند عملکرد مناسبی داشته باشند.
اختلالات کف لگن زمانی ایجاد می‌شوند که ماهیچه‌های لگنی و بافت پیوندی آن تضعیف شده یا دچار آسیب می‌شوند.
علت:
- زایمان طبیعی خطر ابتلا به پرولاپس ارگان لگنی در آینده را افزایش می‌دهد.
- فشار طولانی مدت بر شکم شامل فشار ناشی از چاقی، سرفه مزمن یا زور زدن حین اجابت مزاج
- وضع حمل نوزاد بزرگ
- افزایش سن
- از دست دادن هورمون زنانه استروژن در یائسگی، خطر پرولاپس ارگان لگنی را بالا می‌برد. محققین به علت دقیق این ارتباط دست نیافته‌اند.
- افتادگی مثانه (سیستوسل)، شایع‌ترین نوع پرولاپس ارگان لگنی است که منجر به بیرون‌زدگی مثانه به داخل واژن می‌شود.
- رکتوسل. بیرون زدگی روده
- افتادگی رحم (پرولاپس رحم).
- پساری وسیله‌ای است که وارد واژن می‌شود و به عنوان اولین درمان در افتادگی لگنی، با انواع و اندازه مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد.
- تقویت عضلات کف لگن با حرکات ورزشی
- درمان توسط دستگاه‌های ار اف یا لیزر
- جراحی به عنوان آخرین راه درمان
