خونریزی بعد از یائسگی
یائسگی معمولا در سنین بالای 45 سالگی روی میدهد. در این دوران دیگر فرد دچار خونریزی قاعدگی نخواهد شد. در این دوران هرگونه خونریزی واژینال، غیر نرمال در نظر گرفته میشود و باید هر چه سریعتر توسط متخصص زنان مورد ارزیابی قرار گیرد.
متداولترین عللی که در توضیح این مشکل تعریف میشود عبارت است از:
- التهاب و نازک شدن دیواره واژن (آتروفی واژن) و یا آتروفی آندومتر که در نتیجه کاهش مقدار استروژن ایجاد میشود.
- پولیپ دهانه رحم و یا رحم که تودههای غیر سرطانی هستند.
- هایپرپلازی آندومتر یا ضخیم شدن دیواره رحم که در نتیجه هورمون درمانی، افزایش استروژن و اضافه وزن ایجاد میشود و ممکن است به سرطان رحم منتج شود.
اقدامات تشخیصی برای درمان خونریزی بعد از یائسگی:
- انجام معاینه لگن و واژن
- پاپ اسمیر
- سونوگرافی ترانس واژینال
- انجام روش تشخیصی هیستروسکوپی که ممکن است به هنگام انجام هیستروسکوپی نمونه برداری از بافت رحم نیز انجام شود.
گزینههای درمان:
کرمهای استروژن: اگر خونریزی بعد از یائسگی در اثر نازک شدن و آتروفی بافت واژن ایجاد شود، پزشک کرم استروژن را تجویز میکند.
برداشت پولیپ: برداشت پولیپ به کمک جراحی به درمان خونریزی بعد از یائسگی کمک میکند.
پروژستین: در هورمون درمانی جایگزین به کار میرود. اگر بافت اندومتر دچار رشد بیش از حد باشد، پزشک این روش درمانی را توصیه میکند.
هیسترکتومی: اگر خونریزی به کمک روشهای غیر تهاجمی قابل درمان نباشد، هیسترکتومی انجام میگیرد.
