چسبندگی رحم
داخل رحم شبیه به یک بالون است. هرگونه آسیب و یا عفونت در دیواره رحم ممکن است سبب ایجاد چسبندگی رحم در دیواره‌های داخلی رحم گردد. سندرم آشرمن اصطلاحی است که در مورد توصیف چسبندگی داخل رحم به کار می‌رود. که می‌تواند خفیف تا شدید باشد. در موارد شدید، آشرمن منجر به بروز انسداد و یا تخریب داخل حفره رحم می‌شود تا جایی که ممکن است منجر به نازایی گردد.
علت:
متداول‌ترین علت بروز آشرمن آسیبی است که به دنبال جراحی ممکن است در حفره شکمی روی دهد. اتساع و کورتاژ متداول‌ترین جراحی سرپایی است که در دهانه رحم انجام می‌شود. سندرم آشرمن ممکن است به دنبال انجام این روش درمانی ایجاد شود. عفونت در دیواره رحم، برداشت فیبروم با استفاده از جراحی نیز ممکن است منجر به ایجاد چسبندگی شود.
علائم:
سندرم آشرمن علائم بالینی آشکاری ندارد اما ممکن است علائمی مانند پریودهای نامنظم وجود داشته‌باشد. عدم توانایی در باردار شدن یا تجربه سقط‌های مکرر از علائم چسبندگی رحم است. اختلالاتی مانند لانه گزینی نامناسب جفت به دلیل چسبندگی نیز می‌تواند در زمان زایمان مشکلاتی را به همراه داشته باشد. اگر این موضوع مانع از جریان خون نرمال قاعدگی شود در آن صورت ممکن است درد لگنی یا پریودهای دردناک رخ دهد.
درمان:
برای درمان این امر از هیستروسکوپی استفاده می‌شود. در این روش می‌توان اقدام به خارج کردن بافت‌های ناشی از سندرم آشرمن کرد. پس از برداشت بافت‌ها، داخل رحم کاتتر یا بالونی قرار داده می‌شود تا احتمال ایجاد دوباره اسکارهایی که منجر به چسبندگی رحم می‌شود، کاهش یابد. بارداری که بعد از درمان اتفاق می‌افتد ممکن است با عوارضی مانند سقط، زایمان زودرس، خونریزی در سه ماهه سوم بارداری و یا اتصال نامناسب جفت همراه باشد. نوع و شدت چسبندگی بر نرخ بارداری موفق تاثیر می‌گذارد.
