کیست بارتولین چیست؟
غده‌های بارتولین در دوطرف ورودی واژن قرار دارند و وظیفه آن‌ها ترشح مایع برای لغزنده کردن و مرطوب سازی واژن است.
گاهی اوقات دریچه این غدد دچار مسدودیت می‌شود و مایع داخل آن‌ها محبوس می‌شود. نتیجه این اتفاق، ضایعه‌ای متورم وتقریبا بدون درد است که به آن کیست بارتولین می‌گویند.
علایم:
اگرچه کیست‌ها معمولا بدون درد هستند، می‌توانند کمی در مقابل لمس شدن حساس باشند.
عفونت کامل کیست بارتولین می‌تواند در طی چند روز اتفاق بیفتد. اگر کیست عفونی شود، ممکن است علائم زیر را تجربه کنید:
- یک برآمدگی دردناک و حساس نزدیک ورودی واژن
- ناراحتی در هنگام راه رفتن یا نشستن
- درد در هنگام نزدیکی
- تب
کیست یا آبسه بارتولین معمولا تنها در یک طرف ورودی واژن اتفاق می‌افتد.
پیشگیری:
هیچ راهی برای پیشگیری از ابتلا به کیست بارتولین وجود ندارد. با این حال، رابطه جنسی سالم – استفاده از کاندوم – و رعایت بهداشت ناحیه تناسلی می‌تواند از تبدیل کیست به آبسه جلوگیری کند.
درمان:
اغلب اوقات کیست بارتولین احتیاجی به درمان ندارد. درمان کیست به اندازه آن، میزان درد و ناراحتی، و عفونی بودن آن بستگی دارد.
گزینه‌های درمانی که پزشک شما پیشنهاد می‌کند شامل موارد زیر می‌شود:
نشستن در آب گرم: نشستن در وان یا لگنی که با چند اینچ آب گرم پر شده، چند بار در روز به مدت سه یا چهار روز می‌تواند کیست‌های عفونی کوچک را خود به خود باز و تخلیه کند.
درمان:
تخلیه از طریق کاتتر ورد: در این فرآیند، پزشک یک برش کوچک در کیست ایجاد می‌کند و اجازه می‌دهد کیست کاملا تخلیه شود. سپس یک لوله کوچک (کاتتر) را درون برش قرار می‌دهد. این کاتتر بین 4 تا 6 هفته درون این برش می‌ماند تا برش بسته نشود و تخلیه به صورت کامل انجام بگیرد.
کاتتری که در این عمل استفاده می‌شود ورد کاتتر (Word Catheter) نام دارد که یکی از قطعی‌ترین روش‌ها برای درمان کیست و آبسه بارتولین است.
آنتی بیوتیک‌ها: پزشک شما ممکن است برای کیست عفونی شده یا در صورت تشخیص بیماری مقاربتی، آنتی بیوتیک تجویز کند. اما اگر آبسه به طور کامل تخلیه شده باشد، دیگر احتیاجی به آنتی بیوتیک نخواهید داشت.
جراحی: به صورت خیلی نادر، اگر هیچ کدام از فرآیند‌ها اثربخش نبود، ممکن است پزشک شما پیشنهاد کند که از طریق جراحی غده بارتولین را خارج کنید. خارج سازی از طریق جراحی معمولا در بیمارستان و تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. این کار ریسک خونریزی بالاتری دارد و ممکن است عوارض داشته باشد.
